Przejdź do zawartości

Dyskusja:Idealizm subiektywny

Treść strony nie jest dostępna w innych językach.
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fragment wyrzucony w trakcie remontu hasła ontologia. Być może cenny i możliwy do wykorzystaniaMaLu 14:07, 2 paź 2006 (CEST)[odpowiedz]

Zagadnienie idealizmu metafizycznego
Drugim zagadnieniem wynikającym z metafizycznych refleksji nad poznaniem jest kwestia przedmiotów idealnych. W epistemologii idealizm przyjmuje dwie formy - immanentną i transendentną. Z kolei w ontologii wyróżniamy inne kierunki idealistyczne: idealizm subiektywny i idealizm obiektywny.

Metafizyczny idealizm subiektywny
Główne założenia metafizycznego idealizmu subiektywnego w wersji immanentnej w zastosowaniu do ciał przedstawiają się następująco:

  • Ciała to wrażenia lub układy wrażeń poznającego je podmiotu. Wrażenia nie są substancjami i nie mogą istnieć bez podmiotu. Skoro zaś nie są substancjami to istnienie wrażeń nie może być rozumiane

tak jak istnienie substancji. W takim razie, jeśli mówimy iż wrażenia istnieją, mamy na myśli: „ktoś to wrażenie przezywa, ktoś go doznaje”

  • Ciała są tylko układami wrażeń (Berkeley) a więc orzekając ich

istnienie orzekamy o nich w takim sensie jak o wrażeniach, a więc: ciała istnieją to znaczy, ktoś ich doznaje, ktoś je przeżywa, ktoś jest ich świadomy.

wyraził ją w formule esse = percipi, tzn. że jeśli idzie o ciała to ich istnienie polega na tym, że są postrzegane.
Metafizyczny idealizm subiektywny był nieraz proponowany w wersji transcendentnej. Głownym założeniem tego wariantu jest teza:

  • Umysł niczego innego nie może poznawać poza swoimi konstrukcjami, a

więc, gdy mówimy że ciała istnieją to znaczy: ktoś o ciałach w pewien sposób myśli, ktoś je sobie w pewien sposób uświadamia. Konsekwencją metafizycznego idealizmu subiektywnego jest teza zakładająca, że świat dany w doświadczeniu jest konstrukcja umysłu, korelatem świadomości człowieka (duszy). Pogląd ten stał się jednym z zarzutów stawianych idealizmowi przez jego przeciwników. Twierdzili oni, że dla idealisty nie ma różnicy pomiędzy rzeczywistością cielesną a jej halucynacją. Zwolennicy idealizmu subiektywnego w wersji immanentnej odpowiadali w następujący sposób:

  • Ciała rzeczywiste – to wrażenia, które człowiek odbiera,

pokrywające się z wrażeniami Boga. Bóg wszechwiedzący stale spostrzega wszechświat, a więc wszechświat rzeczywisty stale istnieje. Pozory ciał – to wrażenia człowieka nie pokrywające się z wrażeniami Boga

  • Inne ujęcie różnicy między ciałami rzeczywistymi a ich pozorami —

rzeczywistość mogą stanowić tylko takie układy wrażeń, których zespół wykazuje pewna ciągłość i prawidłowość (w związku z tym sny i złudzenia nie są rzeczywistością)
Inne zarzuty wysuwane przeciw idealizmowi subiektywnemu:

  1. jeżeli utożsamia się przyrodę cielesną z wrażeniami doznawanymi

przez ludzi, to należy przyjąć, że nie istniała ona przed pojawieniem się człowieka.

  1. należy przyjąć że rzeczy powstają gdy spojrzy na nie człowiek, a

giną gdy na nie niepatrzy.Obydwa zarzuty odpiera Berkeley przez odwołanie się do wszechwiedzy boskiej (jak wyżej)
Z kolei zwolennicy idealizmu subiektywnego w wersji transcendentnej odpowiadali na stawiane zarzuty w sposób następujący:

  • Fikcja, twory zmysłowe – to, co może być przez doświadczalnie

obalone.

  • Fenomeny, zjawiska – twory posiadające rzeczywistość empiryczną –

tzn. potwierdzane przez kryterium doświadczenia, harmonii wewnętrznej i powszechnej zgody, należące do przedmiotów intencjonalnych. to nie jest wogole to jakies dziwne

Ukąszenie Heglowskie autora?[edytuj kod]

[skopiowane z małymi zmianami z dyskusji nt. hasła idealizm obiektywny]

Większość z tego, co tu napisano, jest przesycone terminologią i ideologią marksistowską, co zresztą potwierdza spojrzenie na źródła. Powoływanie się na marksizm w sprawie pojęcia idealizmu to pomysł równie zabawny, co szkodliwy. To samo dotyczy bliźniaczych haseł o idealizmie obiektywnym oraz idealizmie filozoficznym w ogóle. Absurd powoływania się na podobne źródła w tej sprawie przypomina hipotetyczną sytuację, w której o to, czy oskarżony jest winny, pyta się prokuratora lub o definicję terminu „lewak” prosi się posła Janusza Korwin-Mikkego. Dla marksisty słowo „idealizm” to obelga.

Ja w tym momencie nie mam czasu się tym zająć, ale gorąco zachęcam, aby to poprawić. Śmiem twierdzić, że nie ma w tym momencie gorszego artykułu na polskiej Wikipedii filozoficznej. Nie chodzi tutaj o żadne subtelności, a o przemycanie poglądów Włodzimierza Lenina na encyklopedii, która powinna być z założenia pluralistyczna.

Nie wydaje mi się, że intencja autora była koniecznie zła, ale trudno rozróżnić informację prezentującą stanowisko marksistów-leninistów od ujęć uznanych powszechnie (których jest niestety mniejszość). EmmanuelKant1724 (dyskusja) 20:09, 1 lip 2023 (CEST)[odpowiedz]